Hef ekki elskað en ég hef upplifað þig.

Það eru til margar ástir. Vinaást, fjölskylduást og að vera ástfanginn. Ég hef ekki verið ástfanginn en ég hef upplifað strák sem ég hefði viljað vera til staðar fyrir og ég hefði viljað halda utan um hann þegar myrkið féll á hann og ég hefði gert allt fyrir hann en ég var ekki ekki ástfanginn. Ég skrifaði bréf til þín sem ég ætlaði að skilja eftir handa þér. Þar sem ég sagði að ég værir til staðar. En ég vildi frekar draga þig úr rúminu ekki vegna þess að ég vildi ekkert sérstakalega hanga með þér vegna þess að við áttum ekki margt sameiginlegt eða töluðum mikið saman. En ég vildi að þú færir á fætur í þessum erfiðu tímum. Ég var ekki ástfanginn en mér þótti vænt um þig. Mér þótti svo vænt um þig. Ég vildi bara vera til staðar fyrir þig svo ýttir þú mér í burtu. Eina ástæðan afhverju ég er að skrifa um þig er vegna þess að ég var að hlusta á pray með sam smith og fékk bara flash back af þér. Gæti líka verið að ég sé bara að byrja á túr. Ég vil halda að þetta hafi verið svona stolkholmsyndrome vegna þess að við vorum svo mikið saman í sömu íbúðinni. Ég valdi þessa senu úr pretty in pink vegna þess hún lýsir svo vel angistinni. Sorry fyrir tilfinninga rúnk. SMH.